انقلابی در درمان زخم: آلوگرافت غشای آمنیون

زخم‌های مزمن و غیر التیام‌بخش یک مشکل جدی برای سلامت عمومی هستند و نیاز به روش‌های درمانی جدید بسیار مهم است. غشای آمنیون/کوریون انسانی دهیدراته شده دارای خواص بالقوه ترمیم زخم است که به دلیل غنی شدن فاکتورهای رشد و خواص ضد التهابی است. با این حال، مزیت کمکی آن بر روی زخم های دیابتی با ایمنی و اثربخشی نشان داده شده در مدل های حیوانی عملکرد فوق العاده مناسبی را داشته است.

این مطالعه با هدف آشکارسازی خاصیت ترمیم زخم غشای کوریون آمنیون انسانی در موش‌های صحرایی دیابتی و غیر دیابتی انجام شد. نتایج سرعت انقباض زخم، اپیتلیال مجدد، درجه بندی بافت گرانولاسیون و رسوب کلاژن از مشاهدات هیستوپاتولوژیک نشان داد که در مقایسه با گروه های دیگرپانسمانی اثرات ترمیمی برتری در مدل زخم برداشته داشت. همچنین در حیوانات گروه دیابتی تفاوت آماری معنی داری در سطوح گلوکز، اوره، کراتینین، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفات مشاهده نشد. (ALP)، زمانی که در طول آزمایش با حیوانات مقایسه شد. از این مطالعه مشهود است که dHACM می تواند به عنوان یک بیوماد بالقوه التیام زخم، به ویژه در شرایط دیابتی استفاده شود

واژه‌های کلیدی: غشای آمنیون/کوریون انسانی کم‌آب؛ موش دیابتی؛ عوامل رشد؛ نئوواسکولاریزاسیون؛ اپیتلیزه شدن مجدد؛ التیام زخم.