پانسمان آلژینات چیست؟

پانسمان زخم آلژینات پدها و نوارهای غیر بافته و غیر چسبنده ای هستند که از الیاف طبیعی پلی ساکارید یا ژروژل مشتق شده از جلبک دریایی تشکیل شده اند. در تماس با اگزودا، این پانسمان ها از طریق فرآیند تبادل یونی یک ژل مرطوب تشکیل می دهند. آنها نرم و منطبق هستند، بسته بندی، چسباندن یا اعمال بر روی زخم های نامنظم آسان است. هنگامی که اگزودای متوسط تا سنگین وجود دارد، مانند آسیب های فشاری، زخم های عفونی و زخم های نارسایی وریدی، نشان داده می شود. آلژینات ها به طور کلی به یک پانسمان ثانویه نیاز دارند.

ویژگی های پانسمان های آلژینات

• غیر انسدادی
• قابل جذب زیستی
• برداشتن اتروماتیک
• قابل برش به تناسب
• برای جذب بیشتر می توان لایه بندی کرد
• می توانند تا 20 برابر وزن خود اگزودا را جذب کنند

پانسمان آلژینات در چه زخم هایی و مواردی استفاده می شوند؟

پانسمان های آلژینات برای استفاده به عنوان پانسمان اولیه در درمان زخم های با اگزودای متوسط تا شدید مانند زخم های فشاری مرحله III-IV، زخم های پوستی، برش های جراحی، زخم های بریده شده، زخم های تونلی، مجاری سینوس، و سایت های اهدا کننده آلژینات های حاوی نقره می توانند برای مدیریت زخم های عفونی استفاده شوند. آلژینات ها همچنین می توانند هموستاز را برای زخم های بعد از عمل با حداقل خونریزی ایجاد کنند.

منع مصرف پانسمان های آلژینات

پانسمان های آلژینات برای استفاده در اسکار خشک، سوختگی های درجه سه، کاشت جراحی یا زخم هایی با خونریزی شدید منع مصرف دارند.

موارد احتیاط در پانسمان آلژینات

هشدارهای کلی زیر در مورد پانسمان های آلژینات اعمال می شود. همیشه برای هشدارها و اقدامات احتیاطی برای یک محصول خاص به اطلاعات سازنده مراجعه کنید.

• ممکن است بستر زخم را کم آب کند.
• برای زخم های خشک مناسب نیست.
• به دلیل استحکام کششی کم، از بسته شدن در سینوس های باریک و عمیق خودداری کنید.
• ممکن است برای محکم کردن نیاز به پانسمان ثانویه باشد.
• ممکن است هنگام تعویض پانسمان بد بو باشد.
• اگر زهکشی برای ژل کردن کامل محصول کافی نباشد، ممکن است الیاف در بستر زخم باقی بماند.