بافت گرانوله

بافت گرانوله نشانه‌ای از این است که زخم در حال عبور از یک مرحله التهابی اغلب سرسخت التیام و پیشروی به مرحله ساختمانی تکثیر است. پزشکان و پرستاران مراقبت از زخم، با دیدن بافت دانه دانه(اناری شکل) بر روی زخم شروع به تشکیل روی زخم می کند، شاد می شوند. اما بافت دانه بندی دقیقا چیست؟ و چرا وجود آن نشان دهنده بهبود زخم است؟ بیایید این را کمی بیشتر بررسی کنیم.

بافت گرانوله چیست؟

بافت گرانوله بافت همبند جدید و رگ های خونی میکروسکوپی است که در طول فرآیند بهبود بر روی سطوح زخم ایجاد می شود. معمولاً از پایه زخم رشد می کند و می تواند زخم ها را با هر اندازه ای پر کند. پزشکان نحوه تشکیل بافت گرانوله روی زخم را مشاهده می کنند تا ارزیابی کنند که بدن چقدر آسیب را ترمیم می کند.

بافت گرانولاسیون از ماکروفاژها تشکیل شده است که به حذف مواد زائد و آزادسازی سیتوکین ها کمک می کنند. سیتوکین ها به فعال کردن فیبروبلاست ها کمک می کنند، که کلاژن را می سازند، اندوتلیال شدن را تحریک می کنند و به تشکیل رگ های خونی جدید کمک می کنند.

شکل ظاهری بافت گرانوله چگونه است؟

ظاهر در مرحله مهاجرتی ترمیم زخم، بافت گرانولاسیون عبارت است از:

• قرمز روشن یا صورتی تیره
• مرطوب و یا خیس
• نرم در هنگام لمس
• بدون درد در صورت سالم بودن
• ظاهر ناهموار (دانه ای) به دلیل خونریزی های نقطه ای؛ ضربان دار در لمس
• پرفیوژن با حلقه های مویرگی جدید یا “جوانه”

بافت گرانوله اغلب به صورت بافت قرمز و ناهموار ظاهر می‌شود که از نظر ظاهری «سنگ‌فرش مانند» توصیف می‌شود. این بافت بسیار عروقی است و این همان چیزی است که به این بافت ظاهری مشخص می دهد. اغلب مرطوب است و ممکن است با کمترین ضربه به راحتی خونریزی کند. ممکن است مشاهده کنید که این بافت به آرامی شروع به پر شدن در زخم در شکل‌های کوچک و شبیه پاپولار یا با الگوی گسترده‌تر می‌کند. بافت گرانوله نوع اولیه بافتی است که زخمی را که با قصد ثانویه در حال بهبود است پر می کند. از ماکروفاژها تشکیل شده است که به حذف مواد زائد و آزادسازی سیتوکین ها کمک می کنند. سیتوکین‌ها به فعال کردن فیبروبلاست‌ها کمک می‌کنند، که کلاژن را می‌سازند، اندوتلیال‌سازی را آغاز می‌کنند و به تشکیل رگ‌های خونی جدید کمک می‌کنند، فرآیندی که به آن رگ‌زایی معروف است. ما همچنین گرانولوسیت‌هایی را در بافت دانه‌بندی خواهیم دید که نوعی گلبول سفید هستند که می‌توانند به مبارزه با عفونت کمک کنند.

بافت گرانوله چگونه به ترمیم زخم کمک می کند؟

بافت گرانوله یک جزء مهم در فرآیند بهبود زخم است. زخم‌ها می‌توانند با نیت اولیه (لبه‌های زخم به راحتی نزدیک می‌شوند) و قصد ثانویه (لبه‌های زخم به هم نزدیک شده اند) بهبود یابد. ماتریکس بافت گرانوله، زخم هایی را که با قصد دوم بهبود می یابند، پر می کند.

بافت گرانولاسیون از ماکروفاژها تشکیل شده است که به حذف مواد زائد و آزادسازی سیتوکین ها کمک می کنند. سیتوکین ها به فعال کردن فیبروبلاست ها کمک می کنند، که کلاژن را می سازند، اندوتلیال شدن را تحریک می کنند و به تشکیل رگ های خونی جدید کمک می کنند. بافت گرانوله سه وظیفه مهم دارد:

• از زخم در برابر عفونت های بیشتر محافظت می کند
• بافتی را ایجاد می کند که از پایه زخم به سمت بالا تشکیل می شود
• لایه بافت اولیه قبل از تشکیل بافت اسکار

نتیجه

با در نظر گرفتن این عوامل، هنگامی که شروع به مشاهده تشکیل بافت گرانولاسیون کردید، مهم است که از محافظت از زخم اطمینان حاصل کنید. این زمان خوبی برای شروع استفاده از پانسمان کلاژن یا برای زخم های عمیق تر، درمان زخم با فشار منفی است. سعی کنید پانسمان ها را به اندازه یک روز در میان یا حتی چندین بار در هفته از هم جدا کنید تا یک محیط گرم و مرطوب دائمی برای بهبودی ایجاد کنید. با در نظر گرفتن این نکات، بافت گرانول می‌تواند به پر کردن بستر زخم ادامه دهد و اجازه دهد زخم منقبض و بسته شود. امیدوارم شما نیز پس از شروع به دیدن شکل‌گیری بافت دانه‌بندی، کمی خوشحال شوید. واقعا درمان زخم های بیماران چیز زیبایی است.